TY - JOUR ID - 3073 TI - اقسام و توابع مسمط در شعر فارسی JO - کهن‌نامه ادب پارسی JA - CPL LA - fa SN - 2383-0603 AU - رادفر, ابوالقاسم AU - فولادی, علیرضا AU - پارساپور, زهرا AU - فراهانی, رقیه AD - استاد، پژوهشکدۀ ادبیات، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی AD - دانشیار، گروه آموزشی زبان و ادبیات فارسی، دانشکدۀ ادبیات و زبان های خارجی، دانشگاه کاشان AD - دانشیار، پژوهشکدۀ ادبیات، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی AD - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی Y1 - 2018 PY - 2018 VL - 8 IS - 3 SP - 39 EP - 62 KW - ترکیب بند KW - ترحیع بند KW - مسمط KW - شعرفارسی DO - N2 - مسمط که مبتکر آن را منوچهری دامغانی دانسته­اند، در طول تاریخ شعر فارسی دچار تغییراتی شده و انواعی گوناگون از آن پدید آمده است. همچنین میان این قالب و برخی قالب­های دیگر مانند ترجیع­بند و ترکیب­بند، ویژگی­های مشترک وجود دارد که سبب می­شود بتوانیم آن­ها را جزو توابع مسمط قلمداد کنیم. مقالۀ پیش رو که براساس روش توصیفی ـ­­مطالعه و پژوهش­ـ­ نگاشته شده است، ضمن تعریف دقیق قالب مسمط و بررسی تاریخچۀ آن، به این نتیجه می­انجامد که این قالب، برخلاف دیگر قالب­های شعر فارسی، دارای تعدد و تنوع شکلی است و هفت شکل اصلی و دست­کم سیزده شکل فرعی از آن وجود دارد. ایجاد این شکل­های اصلی و فرعی درنتیجۀ تغییر تعداد مصاریع در هر بند و یا به­سبب ترکیب یکی از اقسام مسمط با یک یا دو قالب دیگر است. مسمط از قالب­های مورداقبال شاعران ایران، به­ویژه در دورۀ مشروطه است. UR - https://classicallit.ihcs.ac.ir/article_3073.html L1 - https://classicallit.ihcs.ac.ir/article_3073_218688e29f03e9935c0b525cd4174f51.pdf ER -