1- آذرانداز، عباس؛ باقری، معصومه (1394). «نگاهی زیباشناختی به صفتهای هنری سرودهای مانوی». مجموعه مقالات دومین همایش بین‌المللی زبان‌ها و گویش‌های ایرانی. تهران: مرکز دایرهالمعارف بزرگ اسلامی.
2- آذرانداز، عباس (1396). «درآمدی بر زیباییشناسی یشتها». تهران: نامۀ فرهنگستان، ویژه‌نامه زبان‌ها و گویش‌های ایرانی، 1397، ش 7.
3- آیدنلو، سجاد ( 1382). « نشانه های اساطیری افراسیاب در شاهنامه». فصلنامه پژوهش های ادبی، ش2، پاییز و زمستان.
4- آیدنلو، سجاد (1386). از اسطوره تا حماسه: هفت گفتار در شاهنامه پژوهی. مشهد: جهاد دانشگاهی.
5- آیدنلو، سجاد ( 1390) « افراسیاب». فردوسی و شاهنامه سرایی: گزیده‌ای از مقالات دانشنامه زبان و ادب فارسی. به سرپرستی اسماعیل سعادت. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
6- ابوالقاسمی، محسن (1375). دستور تاریخی زبان فارسی. تهران: سمت.
7- ادهم، نیما ( 1392). «بررسی تطبیقی اهریمنان خشکی در شاهنامه فردوسی و حماسه رامایانا». فصلنامه ادبیات عرفانی و اسطوره شناختی، س 9، ش 32.
8- اصفهانی، حمزه (بی تا). تاریخ سنی ملوک الارض و الانبیاء. برلین.
9- بازرگان، محمد نوید ( 1388) «آب و افراسیاب». پژوهشنامه ادب حماسی، س5، ش8..
10- باقری حسن کیاده، معصومه (1388). «اکوان دیو و وای اسطوره باد». مجله مطالعات ایرانی، سال هشتم، شماره شانزدهم.
11- باقری حسن کیاده، معصومه و رستگاری نژاد، سحر (1392). «وایوپرستی بر مبنای رام یشت». هفت آسمان، سال 15، شماره 59.
12- باقری، مهری (1380). واج‌شناسی تاریخی زبان فارسی. تهران: قطره.
13- بهار، مهرداد (1387). پژوهشی در اساطیر ایران. تهران: آگه.
14- بویس، مری (1377). تاریخ کیش زرتشت، ترجمۀ همایون صنعتیزاده. تهران: صفی‌علیشاه.
15- خالقی مطلق، جلال (1390).«گیو». فردوسی و شاهنامه سرایی: گزیده‌ای از مقالات دانشنامه زبان و ادب فارسی. به سرپرستی اسماعیل سعادت.
16- خلف تبریزی، محمد حسین (1342). برهان قاطع. به اهتمام محمد معین. تهران: ابن سینا.
17- روایت پهلوی (1390). ترجمه مهشید میرفخرایی. تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
18- فرنبغ دادگی (1378). بندهش، ترجمه مهرداد بهار، تهران: توس.
19- طبری، محمدبن جریر (1388). تاریخ طبری. ابوالقاسم پاینده. تهران: اساطیر.
20- فردوسی، ابوالقاسم (1386). شاهنامه. به کوشش جلال خالقی مطلق و همکاران.تهران: مرکز دایرهالمعارف بزرگ اسلامی.
21- کریستن سن، آرتور (1381). کیانیان، ترجمه ذبیح الله صفا. تهران: علمی و فرهنگی.
22- ماهیار نوابی، یحیی (1374). یادگار زریران. تهران: فروهر.
23- مجمل التواریخ و القصص (1318). به کوشش محمدتقی بهار. تهران.
24- مینوی خرد ( 1364). ترجمه احمد تفضلی. تهران: توس.
25- نامورمطلق، بهمن ( 1392). درآمدی بر اسطوره شناسی: نظریه ها و کاربردها. تهران: سخن.
26- نیبرگ، هنریک ساموئل (1383). دینهای ایران باستان، ترجمۀ سیفالدین نجمآبادی. کرمان: دانشگاه شهیدباهنر کرمان.
27- هانزن، کورت هاینریش (1374). شاهنامۀ فردوسی ساختار و قالب، ترجمۀ کیکاووس جهانداری. تهران: فرزان روز.
28- یشتها (1377). ترجمۀ ابراهیم پورداوُد، تهران: اساطیر.
28- A ogmadaecha (1982). Kaikhusroo, M. JamaspAsa. Wien: O stereischen Akademie der Wissenschaften.
29-Bartholomae, C. (1961). Altiranisches wörterbuch. Berlin: Verlag von karl.
30-KHaleghi Motlagh, Djalal.(2001)." Gēv". Encyclopaedia Iranica.Vol. X. Edited by Ehsan Yarshater. NewYork: Bibliotheca Persica Press. Pp 577-578.
31-Dātestān ī Dēnīg. (1985). Mahmoud, Jaafari Dehaghi. Paris: Studia Iranica.
32-Gershevitch. Ilya (1959). the Avestan Hymn to Mitra. Cambridge: Cambridge University press.
33-Macdonell, A. A. (1917). A Vedic Reader. Oxford: Clarendon Press.
34-Panaino, Antonio (1995), Tištrya, Part I: The Avestan Hymn to Sirus. Roma: Istitto Italiano per il medio ed estremo oriente.
)