TY - JOUR ID - 2942 TI - جایگاه قدسی شعر مولوی JO - کهن‌نامه ادب پارسی JA - CPL LA - fa SN - 2383-0603 AU - پورنامداریان, تقی AD - استاد پژوهشکدۀ زبان و ادبیات فارسی در پژوهشگاه علوم انسانی Y1 - 2017 PY - 2017 VL - 8 IS - 2 SP - 91 EP - 108 KW - عادت گریزی KW - سنت ادبی DO - N2 -   مثنوی مولوی با وجود شباهت های معنایی و فکری با مثنوی های تعلیمی پیش از خود و حتی با وجود برتری نسبی آثاری چون حدیقه سنایی و مثنوی های عطار از دیدگاه زبان ادبی و ظرافت های هنری، بیش از آنها مورد استقبال خوانندگان و مخاطبان خاص و عام قرار گرفته و شهرت بیشتر یافته است. نظر نگارنده بر آن است که یکی از عوامل اصلی بقا و تداوم شهرت روزافزون مثنوی به سبب خروج از عادت،عادت گریزی مثنوی، به خصوص در نظم پریشان صورت و اصرار بر بیان جزئیات وقایع و توصیف روانی و رفتاری شخصیت های داستانی است که مقاومت اولیه و طبیعی در برابر این عادت گریزی ها  و در نتیجه کار مثنوی را از طرف معاصران وی برمی انگیزد. هدف نگارنده در این مقاله بر آن  است تا ابعاد گوناگون مسئله را بررسی و تبیین کند. UR - https://classicallit.ihcs.ac.ir/article_2942.html L1 - https://classicallit.ihcs.ac.ir/article_2942_5af2cfbc23196d4625ad4ec53c521110.pdf ER -