TY - JOUR ID - 5197 TI - گفتمان تنهایی در غزلیات شمس‌الدین محمد حافظ شیرازی و اشعار آفاناسی آفاناسی‌یویچ فت با رویکرد نشانه‌معناشناسی JO - کهن‌نامه ادب پارسی JA - CPL LA - fa SN - 2383-0603 AU - هاشمی, الهام AU - صلاحی مقدم, سهیلا AU - کریمی مطهر, جان اله AD - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه الزهرا(س) AD - دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه الزهرا(س) AD - استاد زبان و ادبیات روسی دانشگاه تهران Y1 - 2020 PY - 2020 VL - 11 IS - 1 SP - 307 EP - 335 KW - نشانه معناشناسی KW - گفتمان تنهایی KW - حافظ KW - آفاناسی فِت DO - 10.30465/cpl.2020.5197 N2 -            در نشانه-معناشناسی فرآیند تولید معنا با شرایط حسی-ادراکی پیوند می­خورد، بنابراین مقاله حاضر به تحلیل گفتمان تنهایی در غزلیات حافظ و اشعار شاعر روسی، آفاناسی فِت، با رویکرد حسی-ادراکی شامل ادراک برونه‌ای، ادراک درونه­ای، تمامیت معنا، تنش گفتمان، مرکزیت شوِشگر حسی-ادراکی، عملیات شاخصه­ای، جهت­مندی فضای تنشی، عناصر حاضر در فضای تنشی، افعال مؤثر، آهنگ و نمود، صحنه عاطفی، چشم­انداز، آمادگی عاطفی، هویّت شوِش عاطفی، هیجان و بُعد ارزشی گفتمان می­پردازد. از آنجا که هیچ گفتمانی نمی­تواند مستقل از گفتمان­هایی که قبل از آن شکل گرفته عمل کند و همچنین شاعر روسی به ترجمه غزلیات حافظ نیز پرداخته و از فرهنگ شرقی شناخت داشته است، پژوهش حاضر در نظر دارد با روش توصیفی-تحلیلی، چگونگی تولید جریان سیال معنای تنهایی را در شعر حافظ و فت بررسی کند. نتایج تحقیق گویای آن است که هر دو شاعر فارسی و روسی با تمام عناصر گفتمان عاطفی، شامل افعال مؤثر، واژگان و صحنه‌های عاطفی، برونه­ها و درونه‌ها، پیش­تنیدگی و پس‌تنیدگی­ها به القا، باور و ایجاد فرآیند روایی- تنشی تنهایی در شعر خود پرداخته­اند و بر اثر آن دو گونه عاطفی و شناختی در تعامل با یکدیگر قرار می­گیرند، که منجر به شکایت از تنهایی یا شکل گیری نظام ارزشی سعادتمندی در خلوت می­شود. UR - https://classicallit.ihcs.ac.ir/article_5197.html L1 - https://classicallit.ihcs.ac.ir/article_5197_ae4a2a69a378fc238ef5ab62d33c703b.pdf ER -