TY - JOUR ID - 5250 TI - تقسیم‌بندی نوین «کنایه» در محور زبانی JO - کهن‌نامه ادب پارسی JA - CPL LA - fa SN - 2383-0603 AU - طاهری, سعید AU - طاهری, قدرت اله AD - دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه شهید بهشتی AD - دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه شهید بهشتی Y1 - 2020 PY - 2020 VL - 11 IS - 1 SP - 151 EP - 169 KW - علم بلاغت KW - کنایه و تقسیم‌بندی آن KW - زبان عام و زبان ادبی DO - 10.30465/cpl.2020.5250 N2 - به­ دلیل کاربرد وسیع «کنایه»، از گذشته تا به امروز، تعاریف متعددی از آن ارائه شده است. تعاریف گذشتگان چندان روشن و دقیق نبوده و مرز مشخصی بین تعریف­ها و مثال­هایشان وجود ندارد. از سوی دیگر، کنایه را تنها در آثار ادبی جستجو و شواهدی هم که به­عنوان مثال آورده­اند فقط از میان آثار ادبی گزینش شده است. بی­توجّهی به خاستگاه اصلی کنایه؛ یعنی زبان عام، در تعریف و دسته­بندی آن، سبب خلط انواع کنایه شده است. در این مقاله، ابتدا مبهم و سلیقه­ای بودن تعاریف گذشتگان از کنایه بررسی و سپس، لزوم توجه به کنایات موجود در زبان عام و وارد شدن آن­ها به زبان ادبی مطرح شده است. در ادامه، با ارائۀ مثال­هایی از زبان عام و ادبی، کنایه در سه نوع «کنایه از موصوف»، «کنایه از صفت» و «کنایه از نسبت» با توجه به دایرۀ کاربردشان در بستر زبان عام و ادبی، در دو نوع محدود و نامحدود، به دوازده قسم کنایه تقسیم شده است. در پایان، «کنایه از نسبت» به­دلیل قدرت بالای توصیف، باارزش­ترین نوع کنایه تشخیص داده شده است. UR - https://classicallit.ihcs.ac.ir/article_5250.html L1 - https://classicallit.ihcs.ac.ir/article_5250_a0478c798bc19ef60dfd6c1bba1197f3.pdf ER -