امن‌خانی، عیسی و مونا علی‌مددی (1391). «درد یا درمان آسیب‌‌‌شناسی کاربرد نظریه‌‌‌های ادبی در تحقیقات معاصر»، فصلنامۀ پژوهش‌های ادبی انجمن علمی زبان و ادبیات فارسی، س 9، ش 36 و 37.
ایرانشان بن ابی‌الخیر (1377). کوشنامه، به کوشش جلال متینی، تهران: علمی.
دشتبان، زهرا (1387). «بررسی منظومۀ کوشنامه و شاهنامه با توجه به شخصیت‌های اساطیری و نبردها»، پایان‌‌‌نامۀ کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران.
ریمونکنان، شلومیت (1387). روایت داستانی: بوطیقای معاصر، ترجمۀ ابوالفضل حری، تهران: نیلوفر.
صرفی، محمدرضا و اکرم مریخی (1388). «اسطورۀ انسان ـ جانور در کوشنامه و گرشاسپ‌‌‌نامه»، مجلۀ مطالعات ایرانی، س 8، ش 15.
طوسی، محمد بن محمود بن احمد (1345). عجایب‌المخلوقات، به اهتمام منوچهر ستوده، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب.
فلاحی‌‌‌نژاد، محمدجواد (1385). «مقایسۀ کوشنامه با شاهنامه»، پایان‌‌‌نامۀ کارشناسی ارشد، دانشگاه تهران.
کوپا، فاطمه و عاطفه موسوی (1389). «تجزیه و تحلیل حکایاتی از
کوشنامه بر اساس نظریۀ ولادیمیر پراپ»، فصلنامۀ
پیک نور،
دورۀ 1، ش 1.
لوته، یاکوب (1386). مقدمه‌‌‌ای بر روایت در ادبیات و سینما، ترجمۀ امید نیک‌فرجام، تهران: مینوی خرد.
هرمن، دیوید (1393). عناصر بنیادین روایت، ترجمۀ حسین صافی پیرلوجه، تهران: گام نو.
Bakhtain, M. M. ([1937-8]1981). “Forms of Time and of the Chronotope in the Novel”, M. Holquist (ed.), The Dialogic Imagination, trans C. Emerson and M. Holquist, Austin: University of Texas Press.
Gerrig, R. J. (1993). Experiencing Narrative Worlds: On the Psychological Activities of Reading, New Haven: Yale University Press.
Herman, D. (2002). Story Logic: Problems and Possibilities of Narrative, Lincoln: University of Nebraska Press.
Labov, W. (1972). “The Transformation of Experience in Narrative Syntax”, Language in the Inner City, Philadelphia: University of Pensylvania Press.
Peery, Menakhem (1979). “Literary Dynamics: How the Order of a Text Creates Its Meaning”, Poetics Today.
Ryan, M. L. (1991). Possible Worlds, Artificial Intelligence, and Narrative Theory, Bloomington: Indiana University Press.
Werth, P. (1999). Text Worlds: Representing Conceptual Space in Discourse, London: Meyer.
)