قرآن کریم.
ابن‌عقیل، عبداللّه بن عبدالرحمن (۱۹۸۵). شرح ابن‌عقیل، به تحقیق محمد محیى‌الدین عبدالحمید، ۴ج، چاپ دوم، دمشق: دارالفکر.
ابن هشام، عبداللّٰه‌بن‌یوسف‌بن‌هشام الأنصاری (۱۹۸۵). مغنی اللبیب عن کتب الأعاریب، یک‌جلدی، چاپ ششم، بیروت: دارالفکر.
ابوالقاسمی، محسن (۱۳۸۹). دستور تاریخی زبان فارسی، چاپ هشتم، تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت).
البرزی، پرویز (۱۳۹۲). رده‌شناسی زبان، تهران: امیر کبیر.
انوری، حسن و احمدی گیوی، حسن (۱۳۹۲). دستور زبان فارسی۲، ویرایش چهارم، چاپ سوم، تهران: فاطمی.
باطنی، محمدرضا (۱۳۹۲). توصیف ساختمان دستوری زبان فارسی، چاپ سی‌ام، تهران: امیرکبیر.
بهار، محمدتقی (۲۵۳۵). سبک‌شناسی، چاپ چهارم، تهران: سپهر.
بیهقی، ابوالفضل (۱۳۷۴). تاریخ بیهقی، تصحیح خلیل خطیب رهبر، چاپ چهارم، تهران: مهتاب.
حافظ‌نیا، محمدرضا (۱۳۸۹). مقدمه‌ای بر روش تحقیق در علوم انسانی، ویرایش دوم، تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت).
خاقانی، بدیل‌بن علی (۱۳۸۴). منشآت خاقانی، به تصحیح محمد روشن، چاپ دوم، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
خانلری (ناتل خانلری)، پرویز (۲۵۳۶). تاریخ زبان فارسی، ج۳، چاپ دوم، تهران: انتشارات بنیاد فرهنگ ایران.
خطیب رهبر، خلیل (۱۳۸۱). دستور زبان فارسی، تهران: مهتاب.
خطیبی، حسین (۱۳۷۵). فن نثر در ادب پارسی، چاپ دوم، تهران: زوّار.
درخشان، مهدی (۱۳۹۳). دربارۀ زبان فارسی املاء، انشاء، ترجمه و...، برای دانشجویان و دانش‌پژوهان، چاپ چهارم، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
سارلی، ناصرقلی (۱۳۷۸). زبان فارسی معیار، تهران: هرمس.
سیوطی، جلال‌الدین عبد‌الرحمان بن ابی‌بکر (بی‌تا). همع الهوامع فی شرح جمع الجوامع، ۳جلد، مصر: المکتبة الوقفیة.
شمیسا، سیروس (۱۳۸۸). کلیات سبک‌شناسی، چاپ سوم، تهران: میترا.
شمیسا، سیروس (۱۳۹۲). سبک‌شناسی نثر، ویرایش دوم، چاپ دوم، تهران: میترا.
طبیبیان، امید (۱۳۹۳). دستور زبان فارسی براساس نظریه‌ی گروه‌های خودگردان در دستور وابستگی، چاپ دوم، تهران: نشر مرکز.
فرشیدورد، خسرو (۱۳۷۵). جمله و تحول آن در زبان فارسی، تهران: امیرکبیر.
فرشیدورد، خسرو (۱۳۹۲). دستور مفصل امروز برپایه زبانشناسی جدید: شامل پژوهش‌های تازه‌ای درباره آواشناسی و صرف و نحو فارسی معاصر و مقایسه آن با قواعد دستوری...، چاپ چهارم، تهران: سخن.
فلبر، هلموت (۱۳۸۱). مبانی اصطلاح‌شناسی، ترجمۀ محسن عزیزی، تهران: مرکز اطلاعات و مدارک علمی ایران.
قریب، عبدالعظیم و همکاران (۱۳۶۳). دستور پنج استاد، تهران: مرکزی.
قزوینی، محمد (۱۳۶۳). بیست‌مقاله قزوینی، با مقدمه عباس اقبال، ۲ج، چاپ دوم، تهران: دنیای کتاب.
گلفام، ارسلان (۱۳۸۵). اصول دستور زبان، تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت).
لازار، ژیلبر (۱۳۹۳). دستور زبان فارسی معاصر، با ترجمۀ مهستی بحرینی، چاپ سوم، تهران: هرمس.
مترجمان (۱۳۵۶). ترجمۀ تفسیر طبرى، به‌تصحیح و تحقیق حبیب یغمایی، چاپ دوم، تهران: انتشارات توس.
مشکوة‌الدینی، مهدی (۱۳۷۰). دستور زبان فارسی برپایه نظریه گشتاری، چاپ دوم، مشهد: دانشگاه فردوسی مشهد.
نجفی، ابوالحسن (۱۳۹۱). غلط ننویسیم، چاپ هفدهم، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
نیکوبخت، ناصر (۱۳۹۳). مبانی درست‌نویسی زبان فارسی معیار، چاپ چهارم، تهران: نشر چشمه.
وحیدیان کامیار، تقی باهمکاری غلامرضا عمرانی (۱۳۹۰). دستور زبان فارسی (۱). چاپ سیزدهم، تهران: سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت).
وفایی، عباسعلی (۱۳۹۱). دستور تطبیقی، تهران: سخن.
وفایی، عباسعلی (۱۳۹۲). دستور توصیفی براساس واحدهای زبان فارسی، تهران: سخن.
همایونفرخ، عبدالرحیم (۱۳۶۴). دستور جامع زبان فارسی، چاپ سوم، تهران: علمی.
ب) مقاله
بارانی، محمد (۱۳۷۹). «ساخت سبکی منشآت خاقانی»، مجلۀ علوم انسانی دانشگاه سیستان و بلوچستان، ویژه‌نامۀ زبان و ادبیات، ش۱۱، شهریور، ص۴۵ تا ۷۲.
بهار، محمدتقی (۱۳۰۷). «نثر فارسی»، بهار و ادب فارسی، به‌کوششِ محمد گلبن، تهران: شرکت سهامی کتاب‌های جیبی.
بهنام‌فر، محمد (۱۳۸۸). «تحلیل ساختار و سبک مکاتیب سنایی»، دوفصلنامۀ علمی- پژوهشی ادبیات عرفانی دانشگاه الزهرا (س)، (۱)، ۱، پاییز و زمستان، ص۱ تا۳۱.
پورشریف، حسین (۱۳۹۲). «بررسی ویژگیهای سبکیِ "نگارستان" جوینی»، فصلنامۀ تخصصی نظم و نثر فارسی (بهار ادب) علمی- پژوهشی، ۲۰، (۶)، ۲، تابستان، ص۵۷ تا ۷۵.
رضایی، محمود و ایرج پور، محمدابراهیم و نوربخش، زهرا (۱۳۹۲). «بررسی سبکی نثر ترسل و انشا در عصر صفوی با تاکید بر نامه نامی»، فصلنامۀ تخصصی سبک شناسی نظم و نثر فارسی (بهار ادب) علمی- پژوهشی، ۲۰، (۶)، ۲، تابستان، ص۲۲۵ تا ۲۴۱.
شهیدی، سیدجعفر (۱۳۵۵). «ادبیات فنی و تعهد ما»، مجلۀ دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد، (۱۲)، ۳، پاییز، ص۳۶۹ تا ۳۹۰.
صالحی، نصراللّه (۱۳۸۰). «کتابشناسی توصیفی منشآت، مکاتبات و نامه ها»، کتاب ماه تاریخ و جغرافیا، (۵۱و۵۲)، دی و بهمن، ص۵۵ تا ۱۵۲.
علامی، ذوالفقار و کیانیان، فریبا (۱۳۸۹). «مقایسه سبکی منشآت قائم مقام و گلستان سعدی»، فنون ادبی (علمی- پژوهشی) دانشگاه اصفهان، ۲، (۲)، ۱، بهار و تابستان، ص۸۹ تا ۱۱۰.
یوسفی آملی، حسین و محرابی کالی، منیره (۱۳۸۷). «تأثیر زبان عربی بر ساختمان نحوی جمله‌های تاریخ بیهقی»، فصلنامۀ علمی-پژوهشی علوم انسانی دانشگاه الزهرا (س)، (۷۴). زمستان، ص۲۴۷ تا ۲۶۶.
)