-ابوالقاسمی، محسن.(1378) تاریخ مختصر زبان فارسی.چاپ دوم، تهران: انتشارات طهوری.
-ثروت، منصور. (1396). فرهنگ کنایات.تهران: دانشگاه شهید بهشتی.
-چند بهار، لاله تیک.(1379). بهار عجم، تصحیح کاظم دزفولیان، 3 ج، تهران: طلایه.
-الخطیب، حسام، (1999)آفاق الادب المقارن، عربیاً و عالمیّاً، دارالفکر، دمشق.
-خلف تبریزی، محمّدحسین(1393) برهان قاطع.به کوشش محمّد معین، 5 ج، تهران: انتشارات امیر کبیر.
-خلیلی، کامیاب(1373)فرهنگ مشتقات مصادر فارسی، 13 ج، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
-دبیر سیاقی، محمّد(1375) فرهنگهای فارسی به فارسی، تهران: آرا.
-دهخدا، علی اکبر(1377)لغتنامه، تهران: دانشگاه تهران.
-رادفر، ابوالقاسم(1378) بررسی جنبههای نفوذ واژگان زبان فارسی در زبانهای شبه قارّۀ هند و پاکستان. مجلۀ ادبیات تطبیقی، س دوم، ش 7.
-راقم، محمّدحسین(1277)(ه.ق). بحر عجم، مدارس: مطبعۀ غوثیه.
-رامپوری، غیاثالدین(1363)غیاثاللغات، به کوشش منصور ثروت، تهران: امیر کبیر.
-شهریار نقوی، حیدر.1341. فرهنگنویسی فارسی در هند و پاکستان، تهران: وزارت فرهنگ.
-نفیسی،سعید(مقدمه نویس).1333.ارمغان پاک،اکرام،شیخ محمّد.چاپ سوم،تهران: نشرکانون معرفت.
-شکوهی، یلدا (1394)، بحر عجم، فرهنگی ناشناخته در شبه قاره، مجله ویژه نامه فرهنگستان، شماره 4، صص 322-329.
-عبود، عبده، و ماجد حمود و غسّان السیّد، الادب المقارن، دمشق،2001.
-مجمعاللغةالعربیة، (1989)، معجم الوجیز، القاهره، چاپ اوّل.
-ولک، رنه و استین وارن. 1373. نظریه ادبیات. ترجمه ضیاء موحد و پرویز مهاجر. چاپ اول. تهران : نشر علمی و فرهنگی.