افراشی، آزیتا (1388)، ساخت زبان فارسی، تهران: سمت.
بختیاری، بهروز، تاجآبادی، فرزانه (1390)، «مقولۀ اتباع در لغتنامۀ دهخدا (یک بررسی مجدد)»، فصلنامۀ پژوهشهای زبان و ادبیات تطبیقی، دورۀ 3، ش 3، پیاپی 11، پاییز، صص 175- 192.
باقری‌خلیلی، علی‌اکبر (1383)، «باورهای عامیانۀ طبی در پاره‌ای از متون ادبی»، پژوهشنامۀ علوم انسانی و اجتماعی دانشگاه مازندران، سال چهارم، پاییز، شمارۀ 14، صص 13-28.
بهاءولد، محمدبن‌حسین خطیبی‌بلخی (1352)، معارف، به اهتمام بدیعالزمان فروزانفر، تهران: اداره نگارش وزارت فرهنگ و هنر.
پورمظفری، داوود (1390)، «گفتارنوشتهای صوفیان بازشناسی یک گونۀ نوشتاری»، فصلنامۀ علمی پژوهشی نقد ادبی، سال 4، شمارۀ 15، صص 31-60.
پورنامداریان، تقی (1375)، رمز و داستانهای رمزی در ادب فارسی، تهران: علمی فرهنگی.
جعفری قنواتی، محمد (1394)، درآمدی بر فولکلور ایران، تهران: جامی.
جعفری، مجید (139۰)، آداب و رسوم و باورهای عامیانه در مثنوی مولوی، پایاننامۀ کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه قم.
حقشناس، علیمحمد (1356)، آواشناسی، تهران: آگاه.
حقشناس، علیمحمّد (1379)، «فرهنگ فارسی عامیانه یا گفتاری، کدام؟»، نشر دانش، دورة 17، شمارۀ 96، صص 59- 65.
دبیرمقدم، محمد، ملکی، سیما (1395). «تحلیل صوری و معنایی فرآیند تکرارِ کامل در زبان فارسی»، مجلۀ علمی-پژوهشی زبانشناسی و گویشهای خراسان، دانشگاه فردوسی مشهد، سال هشتم، شمارۀ پیاپی 14، بهار و تابستان، صص 1-23.
ذوالفقاری، حسن (1388)، فرهنگ بزرگ ضرب‌المثل‌های فارسی، ج اول، تهران: معین.
ذوالفقاری، حسن (1394)، زبان و ادبیات عامۀ ایران، تهران: سمت.
رستگار فسایی، منصور (1380)، انواع نثر فارسی، تهران: سمت.
زرین‌فکر، مژگان و صالحی‌نیا، مریم و مهدوی، جواد (1393)، «استعارۀ مفهومی رویش در معارف بهاءولد»، دوفصلنامۀ علمی- پژوهشی ادبیات عرفانی دانشگاه الزهراء، شمارۀ 9، صص 137-146.
سرکاراتی، بهمن (1350)، «پری: تحقیقی در حاشیۀ اسطورهشناسی تطبیقی»، دانشکدۀ ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تبریز، شمارۀ 97، 98، 99 و 100، صص 1-32.
سعیدی، علی (1388)، باورهای عامیانه در غزلیات شمس. پایاننامۀ کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی. دانشگاه رازی.
سلامت باویل، لطیفه (1397)، «بازتاب فرهنگ عامه در غزلیات شمس»، مطالعات نقد ادبی، دورۀ 13، شمارۀ 48، صص 33- 58.
سلطانولد، محمدبن‌محمد (1377)، معارف، به‌کوشش نجیب مایلهروی، تهران: مولی.
شایگان، داریوش (1389)، ادیان و مکتبهای فلسفی هند، 2 ج، تهران: امیرکبیر.
شکوری‌زاده، ابراهیم (1362)، «هواشناسی عامیانه در خراسان»، مجلۀ دانشکدۀ ادبیات، 3 و 4، ص 170.
شمیسا، سیروس (1387)، بیان، چ 3، تهران: میترا.
شیری، قهرمان (1388)، «فرهنگ شفاهی در حدیقۀ سنایی»، دوفصلنامۀ علمی- پژوهشی ادبیات عرفانی دانشگاه الزهرا، شمارۀ 2، صص 152-158.
طاهری، سعید و طاهری، قدرتالله (1399)، «تقسیمبندی نوین کنایه در محور زبانی»، دو فصلنامۀ علمی-پژوهشی کهننامۀ ادب پارسی، سال یازدهم، شمارۀ اول، بهار و تابستان 99، 165- 183.
غلامرضایی، محمد (1388)، سبکشناسی نثرهای صوفیه: از اوایل قرن پنجم تا اوایل قرن هشتم، تهران: مرکز چاپ و انتشارات دانشگاه شهید بهشتی.
فتوحی رودمعجنی، محمود (1386)، بلاغت تصویر، تهران: سخن.
فرشیدورد، خسرو (1386)، فرهنگ پیشونده و پسوندهای زبان فارسی، تهران: زوار.
فروزانفر، بدیعالزمان (1333)، رساله در تحقیق احوال و زندگانی مولانا جلالالدین مشهور به مولوی، تهران: زوار.
فولادی، علیرضا (1389)، زبان عرفان، چ 3، تهران: سخن.
کریمیقهی، منصوره (1397)، «اِتباع در زبان و ادب فارسی»، دو فصلنامه زبان و ادبیات فارسی، سال 26، شمارۀ 85، پاییز و زمستان، صص 115- 134.
کسروی، احمد (بی تا)، کافنامه، گردآوری یحیی ذکاء. بی جا، بی نا.
کلباسی، ایران (1371)، ساخت اشتقاقی واژه در فارسی امروز، تهران: مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
ماهوتیان، شهرزاد (1378)، دستور زبان فارسی از دیدگاه رده‌شناسی، ترجمۀ مهدی سمایی، تهران: نشر مرکز.
مایر، فریتس (1382)، بهاءولد، زندگی و عرفان او، ترجمۀ مریم مشرف، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
مباشری، محبوبه (1389)، فرهنگ عامه در مثنوی، تهران: نشر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی: سازمان چاپ و انتشارات.
محققترمذی، سید بهاءالدین (1377)، معارف، تصحیحات و حواشی بدیع الزمان فروزانفر، تهران: مرکز نشر دانشگاهی.
محمدیوایقانی، کاظم (1391)، سیدبرهان‌الدین مرشد مولانا، کرج: نجم کبری.
ناتل خانلری، پرویز (1372)، دستور تاریخی زبان فارسی، تهران: توس.
)