a phonological study of Attar’s language in the Mokhtarname

Document Type : Research Paper

Author

Assistant Professor, Department of Persian Language and Literature, University of Tehran, Tehran, Iran.

Abstract

Attar's language, as researchers have noted, is full of distinctive features. These features became more apparent with the publication of Shafi'i Kadkani's edition of Mantigh al- Tair and other Attar’s Masnavis, but in the meantime, due attention was not paid to the Mokhtarnameh. Mukhtarnameh is a collection of Attar quatrains, which is provided in thematic order in fifty chapters. Due to the antiquity of the work, the study of its language is of special importance. In the present article, the phonetic features of this work have been studied and some questions about Attar's language have been answered and as well some of the typographical errors and examples of misreading have been corrected. The data obtained from the present article can be compared with the data obtained from the study of Attar’s other poems and the existing image of the stylistic and linguistic features of this poet can be made more accurate. One of the achievements of this research is the distinction between the word "negahi" pronounced whth /ī/, as well as the phonetic distinction between "tō" (layer) and "tū" (you), Both written the same, which has been made possible by examining the work’s rhyming. Considering the metre of Attar's quatrains, it was also found that, unlike some words that have been used in short forms, some words have been used only fully, such as "gusha" (to open) that needs to be corrected as "gushay"

Keywords

References

بهار، محمّدتقی (1386)، سبک‌شناسی، تهران: امیرکبیر؛
حسن‌دوست، محمّد (1393)، فرهنگ ریشه‌شناختی زبان فارسی، تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی؛
حسنی، حمید (1393)، «اسکان»، جشن‌نامۀ دکتر فتح‌اللّه مجتبائی، به کوشش علی‌اشرف صادقی و ابوالفضل خطیبی، تهران: هرمس، صص243- 383؛
زرّین ‌کوب، عبدالحسین (1386)، صدای بال سیمرغ، تهران: سخن؛
سپهر، محمّدتقی (1383)، براهین العجم، به کوشش جعفر شهیدی، تهران: دانشگاه تهران؛
صادقی، علی‌اشرف (1395)، «دانِستن- دانَستن»، فرهنگ‌نویسی، جلد یازدهم، صص 64- 68؛
عطّار، فریدالدین (696 ق)، خسرونامه، نسخۀ خطّی موجود در کتابخانۀ ملّی پاریس، به شمارۀ 1434؛
................... (1342)، منطق‌الطیر، به اهتمام صادق گوهرین، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب، 1342؛
................... (1345)، دیوان، به تصحیح تقی تفضّلی، تهران: بنگاه ترجمه و نشر کتاب؛
................... (1384)، منطق‌الطیر، به تصحیح محمّدرضا شفیعی کدکنی، تهران: سخن؛
................... (1386)، مختارنامه، به تصحیح محمّدرضا شفیعی کدکنی، تهران: سخن؛
................... (1387)، مصیبت‌نامه، به تصحیح محمّدرضا شفیعی کدکنی، تهران: سخن؛
................... (1388)، الهی‌نامه، به تصحیح محمّدرضا شفیعی کدکنی، تهران: سخن؛
................... (1390)، منطق‌الطیر، به تصحیح محمود عابدی و تقی پورنامداریان، تهران: سمت؛
عیدگاه طرقبه‌ای، وحید (1399)، تلفّظ در شعر کهن فارسی، تهران: انتشارات دکتر محمود افشار؛
فردوسی، ابوالقاسم (۱۳۸۶)، شاهنامه، به کوشش جلال خالقی مطلق، تهران: مرکز دائرة‌المعارف بزرگ اسلامی؛
مکنزی، دیوید نیل (1383)، فرهنگ کوچک زبان پهلوی، ترجمۀ مهشید میرفخرایی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی؛
میرافضلی، علی (1379)، «آیا مختارنامه از عطّار است؟»، نشر دانش، ش 95، صص 32- 43؛
O’Malley, Austin (2019), An Unexpected Romance: Reevaluating the Authorship of the Khosrow-nama, the Journal of Middle East Medievalists, University of Maryland, pp. 201-232.
 
Classical Persian Literature
Volume 13, Issue 2 - Serial Number 35
Autumn & Winter
February 2023
Pages 239-263

Files

Share

How to cite

Statistics