تربیت، محمّد علی (1367). دانشمندان آذربایجان، تبریز: بینا.
توکلّی فرد، فاطمه (1391). «معرفی، بررسی و تحلیل تذکرة تحفۀ سامی»، آینۀ میراث، پاییز و زمستان 1391، ش 51، صص78-43.
درگاهی، محمود (1377). نقد شعر در ایران (بررسی شیوههای نقد ادبی در ایران از آغاز تا عصر جامی)، تهران: امیرکبیر.
دیچز، دیوید (1366). شیوههای نقد ادبی، ترجمۀ غلامحسین یوسفی و محمّد تقی صدقیانی، تهران: علمی.
دهخدا، علی اکبر (1377)، لغتنامه، زیر نظر محمّد معین و سیّد جعفر شهیدی، دورهی جدید، چ دوم، تهران: مؤسسهی چاپ و انتشارات دانشگاه تهران.
ذوالفقاری، محسن (1377). اصول و شیوههای نقد ادبی در زبان فارسی، چ اوّل، اراک: کتیبه.
رزمجو، حسین (1372). انواع ادبی و آثار آن در زبان فارسی، مشهد: آستان قدس رضوی.
زرّینکوب، عبدالحسین (1361). نقد ادبی، دو جلد، تهران: امیرکبیر.
زرّینکوب، عبدالحسین (1372). آشنایی با نقد ادبی، تهران: سخن.
سام میرزا صفوی (1384). تذکرۀ تحفۀ سامی، تصحیح رکن الدّین همایون فرّخ، تهران: اساطیر.
شمسالدین محمّد بن قیس رازی (1360). المعجم فی معاییر اشعار العجم، تصحیح محمد بن عبدالوهّاب قزوینی، تهران: زوّار.
صفوی، کورش (1373). از زبانشناسی به ادبیات (جلد اوّل: نظم)، تهران: چشمه.
صمصام، حمید و فرشید نجّار همایونفر (1388). درآمدی بر نقد شعر فارسی، تهران: دستان.
ضیف، شوقی (1362). نقد ادبی، ترجمۀ لمیعه ضمیری، تهران: امیرکبیر.
علوی مقدّم، محمّد و رضا اشرفزاده (1376). معانی و بیان، تهران: سمت.
علوی مقدّم، مهیار (1377). نظریههای نقد ادبی معاصر (صورتگرایی و ساختارگرایی)، تهران: سمت.
فتوحی رودمعجنی، محمود (1385). نقد ادبی در سبک هندی، تهران: سخن.
گلچین معانی، احمد (1363). تاریخ تذکرههای فارسی، دو جلد، تهران: کتابخانۀ سنایی.
محبّتی، مهدی (1388). از معنا تا صورت، دو جلد، تهران: سخن.
نصرآبادی، میرزا محمّدامین (1378). تذکرۀ نصرآبادی، دو جلد، تهران: اساطیر.
نعمانی، رییساحمد (1377). «مروری بر تذکرهنویسی فارسی»، کیهان فرهنگی، ش 143، صص 22- 16.
نقوی، علیرضا (1343). تذکرهنویسی فارسی در هند و پاکستان، تهران: علمی.
)