تأملی در نامه‌های عین‌القضات همدانی

نوع مقاله : علمی-پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری ادبیات، دانشگاه گیلان

2 استادیار دانشگاه صنعتی قم

چکیده

چکیده
نامه‌های عین‌القضات همدانی از آثار برجستة متون منثور فارسی است که با نثری متین و استوار نگاشته شده است. این نامه‌ها در 1348 به کوشش علینقی منزوی و عسیران تصحیح و چاپ شد. به‌نظر می‌رسد که در تصحیح و تنقیح این متن نکاتی چند از دید مصححان محترم پوشیده مانده و به صورت نامناسب وارد متن شده است. در این مقاله، سعی شده است این موارد شبهه‌ناک بررسی شود و وجوه مختلف عبارات و کلماتی چون: «پینه برنهادن» و «نیشک» با استشهاد به آثار منظوم و منثور فارسی و به استناد نسخه‌های بدل، ذکر شود که بتوان تا حدی برخی از مشکلات این اثر ارزش‌مند را رفع کرد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

A Contemplation on the Letters of Ayn al-Quzat Hamadani

نویسندگان [English]

  • Hossein Hasani 1
  • Majid Mansouri 2
1 Ph.D Candidate in Persian Language and Literature at the University of Guilan
2 Assistant Professor at the Department of Islamic Studies, Qom University of Technology
چکیده [English]

The letters of Ayn al-Quzat Hamadani, which were written in a clear and elegant prose, are among the major Persian literary prose works. The edition of these letters was published by Ali Naghi Monzavi and Asiran in 1969. It seems that some points have been inadvertently neglected by the venerable editors in this edition. The present paper aims to eradicate some problems of this precious text through studying doubtful points and explaining different aspects of terms such as ‘panbe bar nahādan’, ‘nishak’, etc. with reference to Persian prose and poetry works as well as fake copies.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Nishak
  • Panbe Bar Nahādan
  • Farastun
  • Edition
  • Review
منابع
ابوالفرج رونی (1304). دیوان، به تصحیح چایکین، تهران: مطبعۀ شوری.
انوار، عبدالله (1379). «نامه‌های عین‌القضات همدانی: جلد سوم و مقدمۀ آقای دکتر منزوی بر این نامه‌ها» چیستا، ش  171.
بحتری، الولید بن عبید (1962م). دیوان، بیروت: دار صادر.
پورجوادی، نصرالله (1358). سلطان طریقت، تهران: آگاه.
دهخدا، علی‌اکبر (1373). لغت‌نامه، تهران: دانشگاه تهران.
سنایی، مجدود بن آدم (1383). حدیقة‌الحقیقه و شریعة‌الطریقه، به تصحیح محمدتقی مدرس رضوی، تهران: دانشگاه تهران.
صفا، ذبیح‌الله (1369). تاریخ ادبیات در ایران، تهران: فردوس.
عنصری بلخی، ابوالقاسم حسن بن احمد (1363). دیوان، به کوشش محمد دبیرسیاقی، تهران: کتاب‌خانة سنایی.
عین‌القضات همدانی، عبدالله بن محمد بن علی میانجی (1377). نامه‌‌ها، به اهتمام علینقی منزوی و عفیف عسیران، سه جلد، تهران: اساطیر.
عین‌القضات همدانی، عبدالله بن محمد بن علی میانجی (1386). تمهیدات، به تصحیح عفیف عسیران، تهران: منوچهری.
غزالی، احمد (1359). سوانح، به تصحیح نصرالله پورجوادی، تهران: بنیاد فرهنگ ایران.
فرخی سیستانی، ابوالحسن علی بن جولوغ (1380). دیوان، به کوشش محمد دبیرسیاقی، تهران: زوار.
کسایی مروزی، مجدالدین ابوالحسن (1380). زندگی، اندیشه و اشعار او، به کوشش محمدامین ریاحی، تهران: علمی.
معزی نیشابوری، ابوعبدالله محمد (1385). کلیات دیوان، به تصحیح محمدرضا قنبری، تهران: زوار.
منوچهری دامغانی، ابوالنجم احمد بن قوص بن احمد (1381). دیوان، به کوشش محمد دبیرسیاقی، تهران: زوار.
نصرالله منشی، ابوالمعالی (1382). کلیله و دمنه، تصحیح مجتبی مینوی، تهران: امیرکبیر.